4 April, de verjaardag van mijn vader. Hij mocht maar 42 worden…
Tijdens zijn favoriete sport volleyballen is hij plotseling aan een hartinfarct overleden. Ik was 12 jaar.
Zoals in het liedje ‘Papa’ van Stef Bos lijk ik steeds meer op hem. Ik hoor het van alle kanten, maar ik zie het zelf ook wel. Vooral in het multipotential zijn. Wat was dát een ondernemende man. Daarvan zou ik absoluut wel wat meer willen hebben. Begonnen als timmerman in de bouw, heeft hij zich door studie in de avonduren (met twee kleine kinderen) opgewerkt tot uitvoerder. Daarnaast had hij bestuursfuncties en allerlei hobby’s. Penningmeester van de volleybalvereniging, een heuse hobbytuinderij waardoor wij stek- en broeikassen in de tuin hadden staan en ik boekjes met tuinzaden en bloembollen rond mocht brengen. Vele coniferen zijn er opgekweekt en verkocht. Met Kerst de verkoop van kerstbomen, wat vond ik dat een gezellige tijd. En mijn vader was een handelaar. Altijd had hij wel weer iets gekocht wat hij dan weer, na het al dan niet opgeknapt te hebben, weer verkocht. Van een partij stoelen, auto’s, tot een stacaravan en zelfs een boot. Overal zag hij handel in. Hij had twee rechterhanden. Het huis, waar ik ben geboren en getogen en waar mijn broer nog steeds woont, heeft hij helemaal eigenhandig (met hulp van familie) gebouwd. Wat ben ik trots op hem…
Hij was de meest fantastische vader die je je kunt voorstellen. Jammer dat ik hem maar zo kort heb mee mogen maken. En zo jammer dat hij niet weet wat er van mijn broer en mij terecht is gekomen. Wat zou hij het leuk hebben gevonden dat ik uiteindelijk ondernemer ben geworden. Wat zou hij me gesteund en gestimuleerd hebben en ook van goede raad hebben kunnen voorzien. Het er gewoon voor gaan en wel zien wat het wordt, heb ik wel van hem. Zijn motto: als het half kan, moet je het heel doen, neem ik dan ook vaak ter harte. Ik vraag me af of hij meer planmatiger was dan ik. Dat betwijfel ik, maar het is iets, waar ik nog wel aan mag werken in het ondernemerschap. Niet in mijn projecten, maar wel in mijn strategie.
Het is ruim 43 jaar geleden dat hij is overleden en ik heb heel goed met het verlies kunnen omgaan, maar er zijn momenten dat ik hem enorm kan missen. Zoals deze verjaardag, maar ook tijdens het maken van de plannen en de bouw van ons nieuwe huis, de afgelopen twee jaar.
Voor altijd in mijn hart ❤.